De Wet Comepnsatie Transitievergoeding en de slapende dienstverbanden.
Vóór 1 juli 2015
Voor 1 juli 2015 konden werkgevers met toestemming van het UWV de arbeidsovereenkomst van een zieke werknemer na twee jaar ziekte opzeggen zonder dat zij aan de werknemer een ontslagvergoeding moesten betalen. Sinds 1 juli 2015 ligt dit anders. Een werknemer heeft bij opzegging na twee jaar ziekte namelijk recht op de transitievergoeding.
Ná 1 juli 2015
We weten dat werkgevers bij een zieke werknemer met hoge kosten worden geconfronteerd. Zij moeten twee jaar lang verplicht het loon doorbetalen, maar zij maken daarnaast ook kosten voor de re-integratie van de werknemer. Bij een opzegging na twee jaar ziekte komt hier sinds 1 juli 2015 dus ook nog eens de transitievergoeding bij.
Er zijn sinds 1 juli 2015 werkgevers die het betalen van de transitievergoeding willen voorkomen door middel van een slapend dienstverband. Bij een slapend dienstverband blijft de werknemer, die langer dan twee jaar ziek is, in dienst bij de werkgever. De re-integratieverplichtingen lopen door, maar de werkgever is geen loon of transitievergoeding verschuldigd.
Een slapend dienstverband is niet zonder risico. Een zieke werknemer die op enig moment herstelt kan aanspraak maken op hervatting van werk en op loondoorbetaling. Bovendien loopt gedurende het slapend dienstverband het aantal dienstjaren en dus ook de transitievergoeding op.
Sinds 2015 hebben verschillende rechters zich over het slapend dienstverband uitgelaten. De vraag die rijst is of het onbetaald in dienst houden van een werknemer om de transitievergoeding te omzeilen onfatsoenlijk werkgeverschap is. Rode draad is dat er volgens de rechter geen verplichting voor de werkgever is om de arbeidsovereenkomst van een langdurig zieke werknemer te beëindigen. Ook niet als de reden voor het in stand laten van de arbeidsovereenkomst alleen is gelegen in het niet willen betalen van de transitievergoeding. Kortom, het slapend dienstverband is in principe toegestaan en wordt niet als ernstig verwijtbaar handelen aangemerkt, zelfs niet indien de werkgever het niet betalen van de transitievergoeding als enige reden aanvoert.
Het mag duidelijk zijn dat een slapend dienstverband geen wenselijke situatie is, niet voor de werkgever, maar ook niet voor de werknemer.
Vanaf 1 april 2020
Vanaf 1 april 2020 kunnen werkgevers compensatie aanvragen als zij een langdurig arbeidsongeschikte werknemer ontslaan of hebben ontslagen na 1 juli 2015.
Werkgevers, let goed op de termijnen! De compensatie kan namelijk tot uiterlijk zes maanden ná betaling van de transitievergoeding aangevraagd worden. Als een werkgever de transitievergoeding in termijnen heeft betaald dan kan een aanvraag voor compensatie na de laatste betaling worden ingediend.
Voor de gevallen vóór 1 april 2020 geldt dat een aanvraag uiterlijk binnen zes maanden na het tijdstip van inwerkingtreding (1 april 2020) moet worden ingediend.
Hoewel de compensatieregeling pas per 1 april 2020 in werking treedt, adviseer ik werkgevers nu al de slapende dienstverbanden te heroverwegen. De regeling gaat met terugwerkende kracht gelden. Hoe langer het dienstverband duurt, hoe hoger de transitievergoeding zal zijn en dat maakt het interessanter om niet te wachten tot 1 april 2020.
Werkgevers die gebruik willen maken van de compensatieregeling moeten er goed voor zorgen dat alle documenten die zien op het einde van het dienstverband en de reden daarvan, de berekening en betaling van de transitievergoeding goed bewaard blijven. Het UWV zal naar deze documenten vragen.
Laten we hopen dat met deze wet en regeling al die nog slapende dienstverbanden eindelijk eens wakker worden!
Heeft u vragen naar aanleiding van dit artikel of heeft u andere arbeidsrechtelijke vragen, neemt u dan gerust vrijblijvend contact op met Dieke Talsma (0321-315554 of [email protected]).
