Algemeen

Mediation is een mooi middel om te proberen, buiten de rechter om, uit het conflict te komen. In geval van scheidingsmediation is de doelstelling niet om het huwelijk of de relatie te redden, maar vooral om dingen te zeggen of bespreekbaar te maken. De mediator is onafhankelijk en biedt aan beide partijen de ruimte om dingen die nooit gezegd zijn alsnog te zeggen, of dingen die te veel gezegd zijn te nuanceren. Daarbij zal de mediator nooit partij kiezen en zal de mediator ook nooit een OORDEEL geven. In zekere zin is alles geoorloofd binnen de mediation, mits partijen elkaar blijven respecteren. Er mag van alles gezegd worden, de mediator zal hierover geen MENING hebben.

In de praktijk blijkt dat mensen vaak verwachtingen hebben van de ander zonder die verwachting uit te spreken. Hoe groot is dan de teleurstelling wanneer de ander niet aan die verwachtingen voldoet. Er is sprake van een AANNAME.  Ook de mediator dient zich verre te houden van aannames.

De mediator zal geen Oordeel geven, geen Mening hebben en geen Aanname doen en laat te allen tijde OMA thuis.

Sinds mei 2018 is de algemene verordening gegevensbescherming (AVG) van toepassing. Na de inwerkingtreding van de verordening moeten bedrijven de persoonsgegevens van hun consumenten en medewerkers op een beveiligde manier verwerken. Maar wat betekent dit eigenlijk?

De verwerking van algemene gegevens

Als een bedrijf persoonsgegevens van haar consumenten of medewerkers verwerkt, dan dient zij zich te houden aan een aantal regels. Dit houdt onder andere in dat er een wettelijke grondslag moet zijn voor de verwerking van de gegevens. Dit betekent dat bedrijven alleen gegevens mogen verwerken die noodzakelijk zijn om de gevraagde dienst te voltooien.

Naast de regels omtrent de verwerking van persoonsgegevens, moeten bedrijven ook goed nadenken welke medewerkers de persoonsgegevens mogen inzien. Zo moet toegang tot een onlinesysteem verlopen via een meerfactorauthenticatie.

Om te kijken of de persoonsgegevens op een zorgvuldige manier verwerkt worden, kunnen bedrijven gegevensbeschermingseffectbeoordelingen (PIA’S) uitvoeren. Hiermee krijgen bedrijven inzicht in de dataverwerking, wat de risico’s van de verwerking zijn en hoe zij de verwerking eventueel kunnen aanpassen.

De verwerking van bijzondere gegevens

Naast algemene persoonsgegevens kunnen bedrijven ook bijzondere persoonsgegevens verwerken. Hierbij dient gedacht te worden aan gegevens zoals gezondheid, ras en politieke voorkeur van medewerkers. Deze gegevens mogen uitsluitend verwerkt worden als daar een wettelijke grondslag voor is. Zo mogen bedrijven onder andere bij zieke medewerkers niet de namen van de ziektes, specificaties van de ziektes of pijnaanduidingen noteren. Wel bestaan hier uitzonderingen op. Bedrijven mogen bijzondere persoonsgegevens onder meer verwerken als aan het bedrijf toestemming is gegeven voor de verwerking, de gegevens noodzakelijk zijn om specifieke rechten uit te voeren of wanneer een medewerker een aandoening of ziekte heeft die acuut handelen kan vragen.

Boetes

In de afgelopen drie jaren heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) verschillende boetes uitgedeeld aan bedrijven. Zo heeft de AP in 2021 een bedrijf een boete van € 15.000 opgelegd, omdat de werkgever de redenen van ziekteverzuim van haar medewerkers bijhield. Hierbij verwerkte zij bijzondere persoonsgegevens die niet noodzakelijk waren om specifieke rechten uit te voeren. Het goed op orde hebben van de verwerking van de persoonsgegevens in uw bedrijf is daarom een must.

Tips & tricks

Hoe voorkom je een AVG-boete? De eerste stap hierbij is in kaart brengen hoe uw bedrijf persoonsgegevens van zowel consumenten als medewerkers verwerkt. Daarnaast kunt u onderstaande stappen volgen om de gegevensverwerking op orde te krijgen.

Stap 1: Maak een privacyreglement

Als ondernemer heeft u een informatieplicht aan consumenten en medewerkers. Dit betekent dat u moet aangeven welke persoonsgegevens u verwerkt, hoe lang u deze gegevens verwerkt en voor welke doeleinden u deze gegevens verwerkt. Met een privacyverklaring op uw website en het toevoegen van de privacyverklaring bij het ondertekenen van arbeidsovereenkomsten kunt u voldoen aan uw informatieplicht.

Stap 2: maak een datalekregister

Datalekken moeten binnen 72 uur gemeld worden aan de AP. Het is van belang om een overzichtelijk schema te maken waarin u kunt noteren wat voor datalek het is, wat voor invloed dit heeft op de gegevens van uw consument en of medewerkers, op welke afdeling de datalek heeft plaatsgevonden en welke maatregelen u neemt om de datalek te verhelpen. Ook dient u hierbij uw medewerkers goed te instrueren wat een datalek is en waar zij het kunnen melden.

Stap 3: maak een verwerkingsregister

Hierin kunt u overzichtelijk bijhouden welke persoonsgegevens u verwerkt en op welke manier. Zo kunt u hier onder meer in verwerken hoe lang u de gegevens bewaart en hoe u deze gegevens beveiligt.

Stap 4: gebruik toegangscodes

Zoals eerder vermeld, moet toegang tot een onlinesysteem verlopen via een meerfactorauthenticatie. Maar dat is niet het enige. Zo moeten computers die gebruikt worden door medewerkers beveiligd zijn met wachtwoorden en dient toegang tot klantgegevens beveiligd te zijn.

Stap 5: Voorkom datadiefstal

Door de mobiele werkplek te voorzien van versleuteling blijft de bedrijfsdata veilig bij diefstal van uw laptop.

Stap 7. Beheer uw ICT-Vloot

Bedrijfsdata mag alleen benaderd worden door bedrijfseigendommen. Zorg er daarom voor dat deze apparatuur adequaat ‘up-to-date’ blijven. Met een Bring Your Own Device (BYOD) beleid kunt u afspraken maken uw medewerkers.

Stap 8: geef voorlichting

De belangrijkste stap is dat u en uw medewerkers privacy bewust zijn. Instrueer daarom uw medewerkers zo goed mogelijk over de AVG en de gevolgen van het niet naleven. Dit kan gedaan worden door jaarlijks een cursus te geven over de verwerking van persoonsgegevens en steekproeven uit te voeren op de verwerking van persoonsgegevens.

Heeft u vragen over de verwerking van persoonsgegevens, of heeft u hulp nodig om uw bedrijf nog meer AVG proof te maken? Neem dan gerust contact met ons op.

Wat was de situatie?

Een mevrouw (de saniet) was toegelaten tot de wettelijke schuldsaneringsregeling (WSNP). In deze situatie had de rechter na ruim een jaar de schuldsaneringsregeling beëindigd. Volgens de rechter had mevrouw de bewindvoerder nauwelijks geïnformeerd en had zij onvoldoende gesolliciteerd. De rechter vond ook dat ze nieuwe bovenmatige schulden had laten ontstaan. Het gevolg was een beëindiging van de schuldsanering, zonder toekenning van een schone lei.

Mevrouw was het niet met de rechter eens en stelde hoger beroep in. Ze vond dat ze de bewindvoerder wel naar behoren heeft geïnformeerd.

Mevrouw gaf aan dat zij in de Ziektewet zat tot december 2013 en daarom niet solliciteerde. Volgens mevrouw kon zij als gevolg van diverse omstandigheden (fysieke beperkingen, geen opleiding, geen rijbewijs, geen goed openbaar vervoer en de zorg voor een zes jaar oud dochtertje) slechts solliciteren op weinig functies. Voor de vorm solliciteren heeft geen zin, vond mevrouw. Mevrouw vond dat haar dus niet kon worden verweten dat ze niet aan haar sollicitatieplicht heeft voldaan.

De bewindvoerder stelde zich op het standpunt dat mevrouw de verplichtingen van de schuldsaneringsregeling veel te licht opnam, terwijl haar die goed en meerdere keren waren uitgelegd. Mevrouw liet haar thuisbelangen prevaleren boven de belangen van de schuldeisers. De bewindvoerder vond dan ook dat de beëindiging van de schuldsanering zonder schone lei gehandhaafd moest blijven.

Wat vindt de rechter (het hof) in hoger beroep?

Tijdens de mondelinge behandeling (oktober 2014) bij de rechter erkende mevrouw dat ze de (spontane) informatieplicht en sollicitatieplicht niet goed was nagekomen. Nadien beterde ze haar leven niet.  Dat wordt haar zwaar aangerekend.  Het hof constateert dat door het gebrek aan informatie de bewindvoerder niet kon beoordelen of mevrouw heeft voldaan aan de sollicitatieplicht. Het hof gaat uitgebreid in op de sollicitatieverplichting nadat de ziektewetperiode was beëindigd. Het hof maakt korte metten met het standpunt van mevrouw. De sollicitatieplicht is onverkort van kracht. Als mevrouw vindt dat er sprake was van fysieke beperkingen dan had het op haar weg gelegen om zich arbeidstechnisch te laten keuren, het keuringsrapport aan de bewindvoerder te sturen opdat deze aan de rechter-commissaris een gedeeltelijke vrijstelling van de sollicitatieplicht had kunnen vragen. Dat mevrouw in plaats daarvan zelf heeft besloten, dus zonder overleg met bewindvoerder en zonder toestemming van de rechter-commissaris, minder te solliciteren  wordt haar zwaar aangerekend.

Er komt nog bij dat mevrouw een nieuwe en bovendien bovenmatige schuld heeft laten ontstaan. Dat is binnen de schuldsaneringsregeling niet toegestaan. Dan komt voor de derde keer de term  ‘zwaar aangerekend’ naar voren als het hof opmerkt “dat deze nieuwe schuld klaarblijkelijk geen aanleiding is geweest om haar sollicitatieactiviteiten te gaan intensiveren”.

Alle tekortkomingen worden mevrouw verweten. Het gaat bovendien om meerdere tekortkomingen. Het hof vindt zelfs geen reden meer aanwezig om mevrouw alsnog de kans te geven een nader onderzoek naar de arbeidsongeschiktheid te doen, zoals -nota bene-  nog door de bewindvoerder is geadviseerd.

Het hof beslist dat het vonnis van de rechtbank in stand blijft: een beëindiging van de schuldsaneringsregeling zonder schone lei.

Noot

Op iemand met veel en/of “problematische” schulden kan de wettelijke schuldsaneringsregeling door de rechter van toepassing worden verklaard. Het betekent dat er gedurende een periode van drie jaar zoveel mogelijk moet worden gespaard op een zogenaamde boedelrekening. Een bewindvoerder controleert of de saniet zich houdt aan de verplichtingen van de wet. Wat zijn dan die verplichtingen? De saniet mag geen nieuwe schulden maken. De saniet moet zijn best doen om zijn baan te behouden. Als hij geen werk heeft moet hij verplicht solliciteren. Ook moet de saniet de bewindvoerder informeren over wijzigingen in zijn situatie. Als het goed gaat, kunnen na afloop van de drie jaar de schuldeisers (gedeeltelijk) worden terugbetaald en ontvangt de saniet een zogenaamde “schone lei” . De schuldeisers  kunnen de schuld dan niet meer opeisen.

De uitspraak maakt duidelijk dat niet lichtvaardig moet worden gedacht over de verplichtingen die de wet verbindt aan deelname aan de wettelijke schuldsaneringsregeling. Ook de sollicitatieplicht moet goed worden nagekomen.

De schone lei krijg je niet vanzelf!

Gerechtshof Den Bosch, 1 oktober 2015