Woningsituatie zeer zorgelijk voor gescheiden ouders met kinderen
Forse toename woningproblematiek na scheiding
Ex-partners worden in meer dan de helft van de gevallen gedwongen nog een jaar samen te wonen nadat de scheiding is uitgesproken. Dat is een van de uitkomsten van onderzoek dat de Nederlandse vereniging van Familie- en erfrecht Advocaten en Scheidingsmediators (vFAS) deed onder haar leden in samenwerking met journalistiek platform Pointer (KRO-NCRV). 79% van de respondenten vindt de situatie rondom de woningproblematiek na een scheiding zorgelijk tot zeer zorgelijk. Ruim 90% ziet dat de woningproblematiek de laatste vijf jaar, vooral sinds corona, ontegenzeglijk is toegenomen.
Alexander Leuftink, voorzitter van de vFAS: “Het tekort aan woningen zorgt voor een enorme prijsstijging; nog nooit was deze zo hoog als het afgelopen jaar. Veel mensen hebben moeite om een (betaalbare) woning te vinden in deze overspannen woningmarkt. Voor ouders die net gescheiden zijn, is de situatie nog nijpender. De financiële situatie is veranderd en een woning huren of kopen blijkt vaak te duur. Na een scheiding volgt een emotionele periode waarin je tijd nodig hebt om te herstellen en je te herpakken, dat wordt haast onmogelijk wanneer je nog onder één dak woont met je ex.”
Uitwijkmogelijkheden
Wanneer er op korte termijn geen nieuwe woonruimte wordt gevonden, komen gescheiden ouders met kinderen meestal terecht bij familie, vrienden of kennissen. Meer dan de helft verblijft tijdelijk op een camping of in een vakantiehuisje. 70% blijft noodgedwongen langer dan een half jaar in hetzelfde huis wonen. Een groeiend aantal gescheiden stellen wisselt de zorg voor de kinderen af door om beurten in de echtelijke woning te verblijven (birdnesting). In enkele gevallen wordt een van de ouders dakloos of gaat zwerven.
Urgentieverklaring
Gemeenten en woningcorporaties kunnen een gescheiden ouder een urgentieverklaring geven als kinderen niet bij de ex-partner kunnen wonen. 42% van de leden geeft aan dat gemeenten zich hier (tot 25% van de gevallen) niet of nauwelijks aan houden. Er worden weinig zaken voor een urgentieverklaring (met succes) aangevochten. Als reden geeft 20% aan dat dit ‘geen zin heeft’.
Persbericht vFAS 4 maart 2022
